امان از آهنگ دلنشین و سنگین که همچی از اینرو به اونروت میکنه که یه آن نگاه میکنی میبینی ای دل غافل ساعت 8 شد و تو تووو توهم فانتزی خودت گیر کردی و حال کندن ازش رو نداری.
این روزهای آخر سال مثل برق و باد میگذره و هرچی سعی می کنی یکم دست انداز براش بسازی تا سرعتش کم شه بدتر انگار سرازیری میشه و سرعتش غیر مجاز میشه.
چند شب پیش بالاخره فرصت کردم 3 تا فیلم ببینم. میدونم میتونین حدس بزنین چه فیلمهایی !!
درسته آفرین همون !
زاغه نشین میلیونر رو دیدم. این فیلم میتونست تو آفریقا هم ساخته بشه!!! چون مهم این بود که نشون بده پسری از موچه پس کوچه های شهری کثیف و فقیر به کجا رسیده بوده. انگارتنها این مدل فیلمها از هند هستند که مستحق ورود به اسکار هستند. فیلم هندی که داخلش از رنگها و آهنگها و احساس ها فقط میشه به یه نگاه از بالا به پائین دخترک جون بسنده کرد و بس.از اینا که بگذریم فیلم خوبی بود.
بنجامین باتن هم خوب بود و توصیه میشه با دونستن شرح ماجراش حتما یه بار ببینید.
Wall-E هم که جز فیلمهای انیمشین برگزیده بود رو دیدم. خوب بود. مخصوصا اونجاش که جعبه جواهر رو ....
پ ن : راستی گیلاسی چی شده؟!
پ ن : آلبوم کاروان رو تونستید گوش کنید ضرر نمیکنید کار سینا بیات میباشه ...
روزای مزخرف اخر سال..
شاد باشی فرزندم..
جدا همینطوره کاش زود تموم شه !!
در مورد فیلمها حرف خاصی نیست فعلاً اما گیلاس که زیاده. اگه منظور همون "گیلاس خانومی هستم"ـه که به گمونم خودش وبلاگش رو پاک کرده باز.
:)
بله بله موتوووجهم !
مثلا چه آهنگی؟
همینی که معرفی کردم ! یا تصویر رویای داریوش
:دی

بنجامین گفتی و کردی کبابم!:دی
دادم شیدا ببینه تا بعدا من کامل ببینم! یه ذره از اونایی که زم هی هی جلو یادم بره تا بعد......
خسسسسسسسسسسه نباشین !