اناالله و اناالیه راجعون

دو هفته پیش بود گفت میرم مامان داره میاد انگلیس با برادرم برای دوره دوم درمانش. فکر کنم بعد از حدود ۹ ماه میرفت مامانش رو ببینه. برادرش همراه نامزدش مادرش رو آورده بودند. دوره درمان شروع میشه و به گفته دکترها موفقیت آمیز هم بوده. طی آخرین تماس هفته بعد قرار بود پس از اتمام دوره برگردند ایران. حال مادرش هم خیلی خوب شده بوده.

امشب بعد از سریال یوزارسیف اس ام اس زدم تا جویای حالش بشم که یه اس ام اس گرفتم با این مضمون : مامان فوت کردند !

خشکم زد. هیچ حرکتی نتونستم انجام بدم. جمله رو چند بار خوندم اما انگار اصلا معنی جمله رو متوجه  نمیشدم.

مطمئنا شوک بزرگی براش بوده. من که تا حدودی در جریان زندگیش بودم درجا خشکم زد چه برسه به خودش. 

تو هفته گذشته مادر رو آورده بودند تهران. برادر از اونور دنیا خودش رو رسونده بود. ۵ شنبه مراسمی گرفته بودند و کاش حداقل یه خبر میدادند... 

هنوز هم باورم نمیشه به این سرعت تو این هفته این اتفاقات افتاده باشه. 

چقدر این دنیا بی ارزشه.... 

داییه مادرم وقتی فوت کرد شاید ۱۳ سال داشتم. یه پدر رفت و ۳ تا دختر به یادگار گذاشت. حال و روز خودم به هیچ عنوان قابل توصیف نیست. داییه مادرم بود اما اونقدر ارتباطمون نزدیک بود که به اندازه داییه خودم بهش علاقمند بودم. خونه اشون با خونه ما دو تا کوچه بود و همین دلیل برقراری ارتباط محکم بین ما بود. همیشه از من تعریف میکرد و واقعا برام عزیز بود. حال دخترهاش که یکیش ۲سال از من بزرگتر بود یکی ۲سال از من کوچیکتر و اون یکی هم خیلی کوچیک بود اصلا تعریف کردنی نبود. به هر حال پدرشون رو بر اثر یه تومور مغزی از دست داده بودند اونم در سن شاید ۴۰ سالگی. هرچند اونها پدرشون رو از دست دادند اما مادری داشتند که مثل کوه تو این سالها این دخترها رو بزرگ کرد بدون کوچکترین مشکلی. بماند که در دوران بیماری دایی کلی خرج بیمارستان و مداوای دایی رو داده بود اما در آخر هیچ نتیجه ای حاصل نشد.

امیدوارم خدا به این دوستمون صبر زیادی بده با توجه به اینکه پدرش رو ۱۰ سال پیش بر اثر بیماری از دست داد و امروز هم مادرش رو... 

از صمیم قلب به این دوست عزیز تسلیت میگم. امیدوارم غم آخرشون باشه..