پیشول و رازهایش

من این حروف نوشتم,چنان که غیر ندانست ؛ تو هم ز روی عنایت, چنان بخوان که تو دانی

پیشول و رازهایش

من این حروف نوشتم,چنان که غیر ندانست ؛ تو هم ز روی عنایت, چنان بخوان که تو دانی

گم کردن ...

اولین چیزی که گم کردم یه جامدادی بود که میدونم کار بغل دستیم بود اما نمیتونستم ثابت کنم که کار کار اونه. کلا دستش کج بود !! از این جامدادیهای دکمه ای بود که با دکمه درش باز میشد. خیلی دوستش داشتم و تا مدتها خوابشو میدیدم.  

خودنویس وسیله ای بود که تو دوران دبستان به وفور گم میکردم و دعواهای بابا خوراک هر شب بعد از گم کردن خودنویس بود. 

 

کلید خونه کیف پول عینک کارت تلفن کتاب شارژر موبایل ... چیزهایی هستند که تا حالا زیاد گم کردم.  

تو جا گذاشتن وسیله هم زبان زد خانواده بودم و هر سری دمق میشدم میگفتن پیشول چیزی جا گذاشتی ؟ !!!! الان فقط خدا خدا میکنن یه روز من خودمو گم نکنم ! دیگه خودم هم از خودم میترسم ! البته بگم تقصیر خودم نیس وسایل جانبی وقتی تعدادش میره بالا کنترل نگهداریشونو از دست میدم !! خوب من خودمو نگهدارم یا وسایلمو خداییش کار سختیه !  

اصلا دلیل اینکه من وسایلمو جا میگذرام به خاطر شیرینی لذت بعد از پیدا کردنشونه !!! مثلا وقتی کیف پولتو تو ماشین جا میگذاری و راننده با شرکت تماس میگیره میگه آقای فلانی که تو اون شرکت کار میکنه کیف پولشو تو ماشین من جاگذاشته انقده ذوق میکنم که یه دربستی میگیرم و میرم کیف پولمو از یابنده میگیرم و کلی تشکرو قربون صدقه طرف میرم. 

زبونم لال گوش شیطون سیخ داغ خدا رو شکر تا حالا هربار گواهینامه و کارت ملی جا گذاشتم اینور اونور پیدا شده !  

همه اینا دست به دست هم میده تا آخر من برای معضل جاگذاشتن وسایل یه اختراعی چیزی از خودم در کنم.  

شما هم اگه چیزی به ذهنتون رسید مضایقه نکنید. بنده با کمال میل به پیشنهادهای شما دوستان تپل گوش خواهم داد. به جون شما نه به جون همین نتیجه های گلم راس میگم.

 

 این مسئله دیشب با دیدن گزارش خبری که سئوالش اینا بود :

تا حالا چه چیزایی گم کردین؟ 

چقدر این وسایل براتون مهم بوده؟ 

برای از دست دادنشون چند شب گریه کردین؟ 

آدم حواس پرتی هستی؟؟؟   

  

اومد به ذهنم!

 

این امر یه مسئله طبیعیه و تنها حواس پرتیه آدمه که باعث بروزش میشه. 

تا حالا خیلی چیزا گم کردیم بعضیهاشونو پیدا کردیم. بعضیهاشونو دیگه ندیدیم. اما... 

 


این گم کردن همش جنبه مادی نداره و اصل مطلبم تو این تیکه آخره.


من جدیدا یه چیز تازه گم کردم ! 

 

خواستی حدس بزن نخواستی برو ادامه مطلب رو ببین !!!

 

  

 

 

!! خودمو !!

نظرات 10 + ارسال نظر
علی کرمی جمعه 1 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 20:15 http://dardedoran.blogsky.com

وبلاگ خیلی خوبی داری در صورت تمایل به تبادل لینک منو خبر کن متشکرم

رئیس جمعه 1 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 20:52

دیشب فکر کردم تازه داری خودتو پیدا می کنی!

کارمند هم کارمندهای قدیم !!!

شرمنده رئیس جان
حافظه ام نم کشیده

پوروچیست جمعه 1 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 21:02

امکانش هست که خودت خیلی وقته گم شده باشه تو تازه فهمیدی

نه تازه گم شدم فک کنم...

الی شنبه 2 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 08:33 http://elhamjeegar.blogfa.com

برایه گم کردن وسایلت میشه یه راه حلی پیدا کرد ( مثلاْ‌همه چیز و با نخ بندازی دوره دست و گردنت یا یه لیست از وسایلت تهیه کنی هرجا که می خوای بری دونه دونه لیستو چک کنی )
ولی برایه خودت نمیشه کاری کرد

انوقت این گردن از جا کنده میشه فاتحهههه ...

مریم گلی شنبه 2 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 10:18

والا ما که زیاد اهل گم کردن وسایل نیستیم آما دست رو دلم نزار که خونهاز وقتی ما ازدواج کردیم این شوهر ما مرتب وسایل خونرو گم می کنه یه روز صبح ما دو تا شلوار لی نو رو کردیم تو پلاستیک گفتیم شو هر جان اینو سر راه بده خیاط که کوتاه بشه دو تا شلوار لی پررررررررر حلقه ازدواج پررررررررر کارت ملی و شناسنامه هزاران بار پررررررررر مامانش می گه هر هفته واسش یه پاک کن می خرید نمی گم من تا حال چیزی گم نکردما اما نه به این شدت دیگه یه چیز دیگه آقایون استعداد بیشری دارند در گم کردن خودشون

آخ آخ اون شوهری که حلقه ازدواجشو پررررر کنه باید اصلا خونه راهش ندااااااد
والا مورد آخر رو گبول ندارم . خانوم آقا نداره خانوما گم شدنشون به لحظه اس اما آقایون تا بیان پیدا بشن طول میکشه ...

تیده آ شنبه 2 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 11:30

اینجا که ادامه مطلب نداشت
من الان مردم از فضولی که شی گم کردی ایا؟

چرا دارد !!!

مریم گلی شنبه 2 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 11:33

من بیشتر واسه شلوار لی یام دلم سوخت تا حلقه ازدواج نی دونی چه شلوار لی هایی بودمنم با هات موافقم اقایون طول می کشه خودشونو پیدا کنن بعضی هاشون تا اخر عمرم خودشونو پیدا نمی کنند

بله بله
امان از این آلزایمر و این حرفاااا

رئیس شنبه 2 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 12:03

شما با این حافظه اخراجید!

رئیس جان دلبندم فدات بشم قربون شکل ماهت نفس من جیگر من عمرم جونم ما یه خبطی کردیم شما به کرمت و بزرگیت ببخشششش
(آیکون یه کارمند ملتسم !!!)

ندا یکشنبه 3 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 12:26 http://dedaee.blogfa.com

من هر چی دنبال خودم گشتم پیداش نکردم
بیخیال شدم تا شاید یه روز خودش برگرده

مجید جان دلبندم پشت کمدی زیر پادری روی طاقچه رو بگرد شاید یافتی

یاسمن یکشنبه 3 آذر‌ماه سال 1387 ساعت 14:31 http://mehrabooni-sedaghat.blogfa.com/

داشتم فکر میکردم نگار استاد گم کردن اتود هست! و من همیشه دفتر تلفنمو تو خونه گم میکردم که از وقتی موبایل گرفتم معضلم حل شده!!

آخ که این وسایل مدرسه بلای جون بچه مدرسه ایهاست
باز خوبه تکنولوژی به شما یه خیری رسونده

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد