سماواااار ....

اون روزی که برای گردش رفتیم به روستایی نزدیکیه نیژنی یه موزه بود به نام موزه سماور. همونطور که شاید اغلب شماها بدونین سماور یه واژه روسیه و در واژه فارسی به معنای خودجوش میباشه.  

این خونه پر بود از سماورهای دوران قدیم و حال. بزرگترین سماور ۵۴ لیتر آب گنجایش داشت و کوچکترین اون یک فنجان! راهنمای موزه دختر ۱۶ ۱۷ ساله خوشگلی بود که با لحن خیلی قشنگی به زبان روسی دونه دونه تاریخچه و نوع سماور رو توضیح می داد و راهنمای انگلیسی زبان ما ترجمه مطالب گفته شده رو به ما میگفت. 

سماور از قرن ۱۸ میلادی در شمال شهر مسکو در روستایی به نام تولا بوجود اومد. Lisitsyn و دو پسرانش اولین تولیدکنندگان سماور در روسیه بودند. بعد از اینکه سماور به دست این افراد ساخته شد شرکتهای کوچکی در نزدیکی این شهر برای تولید سماور بوجود اومدند. و در سال ۱۸۳۰ تولا به عنوان پایتخت تولید سماور نام گذاری شد.  

طبق گفته راهتما سماور در دوران گذشته بسیار گرونقیمت بوده و هر کسی تو خونه اش سماور نداشته. و اگر در جحاز دختری سماور وجود داشت دیگه شاداماد کپکش خروس می خونده که با یه بچه مایه دار ازدواج کرده !  

مدلهای موجود در این موزه عبارت بود از : سماور تخم مرغی سماور شبیه لباس عروس سماور چند شیره که برای استفاده در هتلها و رستورانها استفاده میشده. سماور پادشاهان قدیم که یه مدل از این سماور دارای دو شیر در دو طرف سماور داشت که سرشیر یکی شبیه ملکه و سرشیر دومی شبیه پادشاه بود و شاه و ملکه دو طرف سماور مینشستند و چایی میریختن واسه خودشونو به سلامتی هم می خوردند !!! 

۹۰٪ سماورهای موزه ذغالی بودند و بعضی از اونها دارای دودکش بلندی در بالای سرشون بودند.

 

در ایران مرکز تولید سماور شهر بروجرد در استان لرستان میباشه که بیشتر سماورهای تولید این شهر  از جنس ورشو و برنج هستند. 

پ ن : همین الانشم قیمت سماور در روسیه از دویست هزار تومن هست به بالا...