یه نگاه ...

آآآ خدا یه دقیقه حواستو بده به من بقیه رو ول کن!! گوش کن ببین باهات حرف دارم. رو این کره خاکی این زمینیها که به حرفم گوش نمیدن لااقل تو یکم به من درمونده توجه کن. تو که طعم تنهایی رو کشیدی و میدونی. به من تنها هم یه نگاه بنداز...

پیش تو اومدن و با تو حرف زدن، برای من هم شرمندگی و غم داره هم نشاط و هیجان با تو بودن رو، شرمندگی از یه عالمه کارو حرف و آرزو که در شأن انسانی مثل من نبوده و نیست، از اتفاقایی که پر پرواز منو میسوزونه و آسمون رو ازم میگیره

خدایا می خوام از دلتنگیام بگم، می خوام از دوری بگم، از خسته شدنم، می خوام بگم فقط ادعا داشتم، ادعای مردی داشتم. می خوام بگم خیلی دلم برات تنگ شده،

می خوام بگم...

خدایا منو برگردون، خدایا منو بکش به طرف خودت، خدایا صدام کن...

می دونم گوش های من صدای تو رو نمیشنون می دونم چشمای من تو رو نمیبینه ولی آخه تا کی؟

شنیده بودم که به بنده هات هشدار داده بودی گرفتار بازی دنیا نشن، شنیده بودم که کل زندگی انسانو به بازی های بچه گانه تشبیه کردی که زود میگذره، شنیده بودم که خبر دادی از حال و روز ما وقتی فرصتمون تموم میشه و داریم اصرار می کنیم ما رو به زندگی برگردون تا جبران کنیم،

شنیده بودم،

همه اینارو شنیده بودم...

خدایا حجت بر من تموم شده، من حرفای تو رو شنیدم، هیچ بهونه ای هم ندارم. ولی خدا! تو بگو با این غفلت هایی که لحظه به لحظه منو زمین میزنن و با ضعف و فراموشی و حواس پرتی خودم چیکار کنم؟ تو هم عادت کردی که معذرت خواهی و پشیمونی منو هر شب بشنوی، اصلا این عادت توه که هی ببخشی و هی چشم پوشی کنی، همه لحظه هام ساعت صفره، چون هر لحظه پشیمون میشم هر لحظه هم تو می بخشی.

 ........

خطا کردم. میدونم. دل شکستم می دونم. اشک یه موجود نازنین رو از چشمهاش قطره قطره آوردم پائین میدونم. میدونم. میدونم. اشتباه کردم. اما تا کی تاوانشو بدم. تو که انقدر بخشنده ای چرا به این زمینیها یاد ندادی یکی یه خطایی میکنه به اشتباهش پی میبره انتظار بخشش داره. انتظار بی جاییه اگه میگه فهمیدم که اشتباه کردم و می خوام ببخشی؟؟

نمی دونم چرا خدا رو پیشونیم تنهایی رو رقم زده؟

حرف من اینه که یه بار به حرفام گوش کن. غصه ی من حرفاییه که گوشی برای شنیدنش نمی بینم؛که اگه ببینم سفره ی دلمو براش وا می کنم..

اما غصه دار تر می شم وقتی می بینم که نباید حرف می زدم...

آخه چرا شنیدن حرفای من باید برات سخت باشه؟!

خب....فکر کردم می خوای بشنوی دلم هم گرفته بود... همون توهمه که فکر می کردم بهت نزدیکم؛نفهمیدم که دیگه برات فرق کرده و خوش نداری حرفامو بشنوی – حالا هر چی..

گناه من اینه که تو رو .....

بزرگترین اشتباهم اینه که حرف میزنم...

..........

نمی دونستی تو چه شرایطی هستم و منم شرایط تو رو درک نکردم. برخورد نابه جا بود. اما بعدش که متوجه شدم لعن و نفرین بود که می فرستادم. شاگردی که تو امتحان نمره یه رقمی گرفته باشه. اگه بچه درس خونی باشه از خانوم معلمش یه خواهش داره. چشماشو ببنده و اون شب رو تو ذهنش کمرنگ کنه. ادامه راه نشون میده این بچه اون شب واقعا مشکل داشته که درسهاش رو فراموش کرده بوده یا نه واقعا کند ذهنه...

اینجا یه حرف بیشتر نمی مونه: منو ببخش، ببخش تا از رویاهایی که با هم ساختیم دوباره لذتشو ببریم و حسرت به دل اونا که نخواستن بذاریم. ببخش تا شادی و آرامش بگیرم. و تو غمهات شریک شم و تو خوشیهات در کنارت لبخند رو لبات بیارم.

جنس منو تو از یه خمیره. دلی که یکدل باشه دوریش ریشه آدم رو خشک میکنه.

پ ن : باز آسمون مثل دل من گرفته....
اغلب فکر میکنم تو به نگاهی می تونی این فاصله رو بر داری.....

پ ن : به اندازه یه دنیا تپل تپل دلم گرفته...